+ نوشته شده در چهارشنبه ششم دی ۱۳۹۱ ساعت 21:42 توسط مجتبی
|
دوباره دیدمش..دلم برایش سوخت...خیلی تنها شده بود...خطهای روی صورتش گذر عمرش را نشان میداد..این همان آدمی نبود که میشناختمش...باید تنهایش میگذاشتم تا با دردهایش آرام بگیرد شاید هم آرمشی ابدی...برای همان بی گمان آینه را شکستم...و بـــاور نمـــیـــکــنــم!آیا خودم بود..!!!!